ورود اعضا:

آمار وب سایت:  

بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید هفته :
بازدید ماه :
بازدید کل :
تعداد مطالب : 34
تعداد نظرات : 13
تعداد آنلاین : 1

• جردن باروز به ركورد 48 مبارزه بدون شكست در ميادين بين المللي دست يافت


• فردين معصومی: تغییر ملیت میدهم!


• باروفس: جام جهانی کشتی تهران بهترین مسابقاتی بود که تاکنون دیده بودم


• تصاویر جام جهانی


• جام جهاني کشتي آزاد|غافلگيري آمريکا از عدم حضور گودرزي


• حاشیه های اهدای مدال جام جهانی کشتی تهران


• کری‌خوانی رضا یزدانی برای حریف آمریکایی!بازگشت به کشتی در جام تختی


• خوش و بش گادیسوف کشتی گیر داماش صدرا با رضا یزدانی به روایت تصویر


• زانوی یزدانی با موفقیت جراحی شد


• معرفی قهرمانان المپیک{کشتی آزاد}


• كشتي‌گيران المپيكي چقدر جايزه گرفتند؟


• ظلمی که رسانه ها به ورزش کشتی می کنند


• مربی ناراضی تیم ملی کشتی فرنگی: محمد بنا دیگر به ایران نمی‌‎ آید!


• حضور ملی پوشان کشتی آزاد در ضیافت علیرضا حیدری اخبارکشتی :حضور ملی پوشان کشتی آزاد در ضیافت علیرضا


• بنا: ۱۰ سال است دخترم را ندیده‌ام


• درباره سيستمي كه «قهرمانان» را براي «طلا» مي‌خواهد نه خودشان/ رضا يزداني كجاست؟


• عکس گودرزی و باروفز آمریکایی روح المپيك را نشان ميدهد


• منصور برزگر:چرا فقط پول را خرج فوتبال بی‌آبرو می‌کنید/بنا امپراتوری روسیه را نابود کرد


• حمله خداداد عزیزی به محمد بنا


• پاداشی ناچیز و تحقیرآمیز محمد بنا دیگر بر نمی‌‎گردد!


• مربیان کشتی و وزنه‌برداری در راه پیوستن به کشورهای رقیب!


• آغاز مذاکرات برای فعاليت کشتی دختران در ايران


• برنامه مسابقات قهرمانی کشور ورقابتهای بین المللی داخلی اعلام شد


• رمز موفقیت محمد بنا در گفتگو با اهالی کشتی


• صادق گودرزی: بهترین افتخارمان این است که همین راه را ادامه بدهیم


• قاسمی: توان شکست دادن تایمازوف را داشتم

           رکوردی مختص به جردن باروفس

جردن باروز به ركورد 48 مبارزه بدون شكست در ميادين بين المللي دست يافت

وي پس از جام جهاني تهران، در جام مدويد هم با 5 پيروزي به مقام قهرماني رسيد

باروز مدال طلاي خود در اين رقابت ها را از سايتي يف دريافت كرد

وي با اين موفقيت به عنوان كشتي گير برتر هفته امريكا برگزيده شد

جردن باروز دارنده مدال هاي طلاي وزن 74 كيلوگرم جهان در سال 2011 و المپيك 2012 از امريكا، كه جام جهاني 2013 تهران را بدون شكست به پايان رسانده بود، يك هفته بعد از آن، با 5 پيروزي ديگر، ركورد بدون شكست ماندن در رقابت هاي بين المللي خود را به 48 مبارزه رساند.
به گزارش سايت اخبار كشتي ايران باروز كه در تهران 5 بار براي تيم امريكا روي تشك آمد و در مسابقه تيمي مقابل ايران نيز عزت اله اكبري جايگزين صادق گودرزي را شكست داد، در بلاروس 5 بار روي تشك رفت كه با 5 پيروزي همراه بود تا اين قهرمان سياه پوست و با هوش امريكايي همچنان شكست ناپذير باقي بماند.

باروز در جام مدويد، ابتدا كولت اسپانسلر از امريكا را شكست داد، در دور دوم آبلايخان مورسولتانوف از قزاقستان را مغلوب كرد، در دور سوم از سد آندري ناگورناي از اوكراين گذشت ، در دور چهارم ماگومد زوباريوف از روسيه را برد تا به فينال راه يابد.

وي در فينال نيز موفق شد ديميتري روچنياك از اوكراين را مغلوب و به مدال طلا دست يابد.

با اين حساب باروز كه پس از المپيك 2012 در هيچ مسابقه رسمي به ميدان نرفته بود، در 2 هفته اخبر در جام هاي جهاني و مدويد به 10 پيروزي ديگر در سطح بين المللي دست يافت تا نخستين مرحله از آماده سازي خود براي شركت در قهرماني سال 2013 جهان را با موفقيت پشت سر بگذارد.

جالب است كه مدال طلاي باروز روي سكوي نخست را بوايسا سايتي يف ستاره كشتي آزاد روسيه در وزن 74 كيلوگرم كه 3 مدال طلاي المپيك را در كارنامه خود دارد به وي اهدا كرد.

باروز با اين موفقيت از سوي سايت اختصاصي فدراسيون كشتي امريكا به عنوان كشتي گير برتر هفته امريكا برگزيده شد.

فردین معصومی گفت: کنار گذاشته شدنم از تیم ملی کشتی آزاد به هیچ وجه دلایل فنی نداشت بلکه غرض ورزی شخصی رسول خادم در این بین دخیل بود.

باروفس: جام جهانی کشتی تهران بهترین مسابقاتی بود که تاکنون دیده بودم

تهران - جردن باروفس قهرمان المپیکی کشتی آمریکا که به همراه تیم کشورش در مسابقات جام جهانی تهران شرکت کرده بود، درباره تجربه خود ازاین رقابت هاگفت:بهترین مسابقاتی بود که تاکنون دیده ام.

این کشتی گیرآمریکایی درگفت و گو با خبرگزاری اسوشیتدپرس اظهار کرد : بسیار عالی و دلپذیر بود.شایدازنظرحمایت تماشاگران و هیجانی که داشت، بهترین مسابقات کشتی بود که تاکنون دیده ام. روی تشک همه ما با هم رقیب بودیم اما با این تصمیم کمیته بین المللی المپیک، در خارج از تشک همه با هم متحد شده بودیم.

اوکه به گمان برخی شاید هم بهترین کشتی گیر جهان باشد با سخت کوشی سعی می کند ازاین شهرت خود برای حفظ کشتی در المپیک بهره بگیرد.

باروفس هم به جمع کسانی پیوسته که تلاش می کنند جلوی حذف کشتی رااز المپیک 2020 بگیرند.

وی دراین راستا سخنرانی ها ومصاحبه های بی شماری انجام داده و بیش از 70 هزار نفر صفحه توئیتر او را با نام ˈهمه آنچه من می بینم طلا استˈ دنبال می کنند.

باروفس دراین باره گفت:من فقط هرکاری از دستم برمی آید انجام می دهم تا تصمیم به حذف کشتی از المپیک در کانون توجه قرار بگیرد. در فرهنگ ما آمریکایی ها، مسائل بعد از یکی دو هفته به دست فراموشی سپرده می شوند. ما باید به تلاش خود در بین مردم ادامه دهیم.

جامعه کشتی دنیا پس ازاعلام تصمیم کمیته بین المللی المپیک مبنی برحذف این رشته از بازی های 2020بسیج شده اند وازآن زمان تا کنون اتفاقات متعددی افتاده است از جمله اینکه رافائل مارتینتی از ریاست فیلا برکنارشده و جایش را به طور موقت نناد لالوویچ صربستانی گرفته است.

آمریکا نیزکمیته ویژه ای را متشکل از شخصیت های برجسته کشتی این کشورمانند باروفس تشکیل داده است.

باروفس معتقد است، کشتی که از دوران باستان همواره یک ورزش المپیکی بوده است، می تواند برای سازگاری بادوران مدرن ازبرخی ترفندهای جدی استفاده کندمثل تغییردرقوانین کشتی فرنگی. به اعتقاداومسابقات کشتی فرنگی به دلیل اینکه کشتی گیران درآن اجازه گرفتن پای حریف را ندارند، خسته کننده است.

او همچنین پیشنهاد داده است که زمان مسابقات کشتی از سه مدت 2 دقیقه ای به یک مدت 5 دقیقه ای تغییرکندو علاوه برآن قانون وقت اضافه و کلینچ نیز مورد بررسی قرار گیرد. این دو قانون به کشتی گیر مهاجم امتیاز بزرگی می دهد.

باروفس گفت:قطعا باید این ورزش را دگرگون کنیم.برخی تغییرات درقوانین آن رامهیج ترمی کند. سخت است اما مردم می خواهند تحرک بیشتری ببینند و شاهد امتیازهای بیشتری باشند.

حاشیه های اهدای مدال جام جهانی کشتی تهران

دیدار فینال جام جهانی کشتی آزاد بین ایران و روسیه، در پایان با نتیجه ۶ بر ۱ به نفع ایران تمام شد و تیم کشتی کشورمان با این نتیجه قهرمان جهان شد.

* احمدی نژاد در پایان به همراه تیم ملی کشتی آمریکا عکس یادگاری انداخت این در حالی بود که وی به سمت جایگاه روسیه نرفت.

خوش و بش گادیسوف کشتی گیر داماش صدرا با رضا یزدانی به روایت تصویر

به گزارش روابط عمومی فدراسیون کشتی، صبح روز دوشنبه (20 شهریور ماه جاری)، دکتر سهراب کیهانی در بیمارستان اختر عمل جراحی رباط صلیبی و ترمیم بافت‌های آسیب دیده زانوی رضا یزدانی، کشتی‌گیر آزادکار ارزنده کشورمان را با بهترین تکنولوژی درمانی انجام داد.

دکتر کیهانی ضمن اعلام این خبر ابراز امیدواری کرد که رضا یزدانی طی ماه‌های آتی با به دست آوردن سلامت کامل خود بار دیگر در میادین کشتی حضور یافته و برای ورزش ایران کسب افتخار کند.

فدراسیون کشتی با هماهنگی صورت گرفته توسط مدیریت تیم‌های ملی و امور فنی، امور مربوط به عمل جراحی آزادکار شایسته وزن 96 کیلوگرم کشورمان را انجام داد.

زانوی رضا یزدانی در جریان برگزاری المپیک 2012 لندن و در حین انجام مسابقه نیمه نهایی با حریف اوکراینی دچار این آسیب‌دیدگی شد و این کشتی‌گیر کشورمان که از شانس‌های اصلی تیم ملی کشتی آزاد برای کسب مدال طلا بود، از رسیدن به فینال و دستیابی به این مدال بازماند.

رضا یزدانی دارنده مدال طلا و دو مدال برنز جهان می‌باشد.

6۰ کیلوگرم:طغرل عسگرف

کشتی گر ۱۹ ساله ذربایجان با قدی حدود ۱۷۲ سانتی متر قهرمان المپیک شد

حرفه این کشتی گیر فقط کشتی میباشد بعلاوه کشتی درس هم میخواند

طغرل در باشگاه نفچی باکو زیر نظر زینلف تمرین میکند.

۶۶ کیلوگرم:تاشیوهیرو یونمیتسو

این کشتی گیر ۲۶ ساله اهل فوجیوشیداست

این کشتی گیر زیر نظر هیرونیچی در مدرسه ورزش سلف دفنس تمرین میکند

۷۴ کیلوگرم:ارنست باروفس

این کشتی گیر ۲۴ ساله و با قد ۱۷۳ سانتی متر اهل کامدن امریکاست.

دانشجوی رشته جامعه شناسی در دانشگاه نبراسکاست.

این کشتی گیر در باشگاه کشتی بچه های سانکیست زیر نظر مارک منینگ و برایان اشنایدر تمرین

میکند.

۸۴ کیلوگرم:شریف شریفف

این کشتی گیر ۲۳ ساله اهل داغستان روسیه است.

یک طلا و یک برنز مسابقات جهانی را در کارنامه دارد.همچنین در رقابتهای اروپایی هم نقره و برنز را در کارنامه خود دارد.

این کشتی گیر در باشگاه اتاسپورت باکو زیر نظر انور گادژیف تمرین میکند. 

۹۶کیلوگرم:استفان وارنر

این کشتی گیر ۲۵ ساله امریکا اهل باکرس فایلد میباشد.

این کشتی گیر دانشجوی رشته حقوق و جرم شناسی میباشد.

از سال ۲۰۰۵ زیر نظر کائل ساندرسون در باشگاه کشتی لیتانی لیون تمرین میکند.

۱۲۰ کیلوگرم:ارتور تایمازف

کشتی گیر ۳۳ ساله روسی الاصل با ۱۷۵ سانتی متر قد مدال طلا را برای ازبکها بدست اورد.

سه مدال طلا و یک نقره المپیک را در کارنامه دارد.همچنین دو مدال طلا و نقره جهانی در کارنامه این کشتی گیر دیده میشود.طلای بازیهای اسیایی را هم دارد.

این کشتی که دارای دو فرزند میباشد علاقه زیادی به شنا و مطالعه دارد.

در باشگاه دینامو تاشکند زیر نظر سلیم عبدو ولیف و اخرول رازیف تمرین میکند.

در سال ۲۰۰۶ ورزشکار سال ازبکستان معرفی شد.

او ابتدا وزنه بردار بود.بعد از افتتاح باشگاه کشتی در روستای این کشتی گیر ،وارد سالن کشتی شد

و شروع به تمرین کرد.

كشتي‌گيران مدال آور المپيكي با دريافت هدايايي از سوي مسوولان شهرستان‌ها و استان‌هاي خود مورد تقدير قرار گرفتند.
به گزارش ايسنا، در شهرستان جويبار مازندران با برگزاري مراسمي از كميل قاسمي كه نشان برنز وزن 120 كيلوگرم المپيك را از آن خود كرد، با اهداي يك واحد تجاري، 15 سكه طلا و 15 ميليون تومان وجه نقد تقدير شد.

 همه شاهد بودیم که در ایام افتخار آفرینی قهرمانان ما در المپیک لندن، رسانه های مختلف به مقایسه رشته های ورزشی مثل کشتی، وزنه برداری و دو و میدانی با فوتبال پرداختند. آنها از طریق این مقایسه تلاش داشتند تا اعتراض خود را نسبت به فوتبال که سال هاست هیچ افتخاری برای مردم کسب نکرده است نشان دهند و مسئولین را به سرمایه گذاری در رشته های غیرفوتبالی تشویق کنند.

شاید یک هفته ای از المپیک لندن نگذشت که همان رسانه ها، بخش اعظم پتانسیل خبری خود را به حواشی فوتبال اختصاص دادند. حاشیه سازی فوتبالیست ها، تماشاگران، داوران و مربیان و جدال های غیراخلاقی همیشگی فوتبال دوباره به تیتر یک همین رسانه ها تبدیل شد.

بعضی تیترهای رسانه ها در ایام افتخارآفرینی ورزشکاران در پارالمپیک

بعضی تیترهای رسانه ها در ایام افتخارآفرینی ورزشکاران در پارالمپیک

اگر رفتارهای روزمره یک فوتبالیست در رسانه های خبری ما منعکس نمی شد، آیا کسی اصلا توجهی به آن فوتبالیست داشت؟ اگر اتفاقات لیگ برتر فوتبال لحظه به لحظه در رسانه های ما منعکس نمی شد آیا مردم توجهی به این لیگ داشتند؟

خب قطعا بین توجه مردم به یک سوژه و توجه رسانه ها به آن سوژه رابطه متقابل وجود دارد و رسانه ها به دنبال اخباری هستند که مردم خواهان آن هستند. اما یادمان نرود که رسانه ها نقش فوق العاده ای در برجسته سازی بعضی وقایع نسبت به سایر وقایع دارند.

اگر در دنیا ورزش فوتبال اینچنین مورد توجه رسانه ها قرار نمی گرفت، قطعا ورزشگاه ها پر از تماشاگر نمی شد و سطح قیمت یک بازیکن فوتبال اینقدر بالا نمی رفت.

خب در کشور خودمان هم فوتبال با فاصله ی بسیار زیادی در صدر توجه رسانه ها قرار دارد و حتی ورزش اول مملکت یعنی کشتی از نظر انعکاس رسانه ای به گردِ فوتبال هم نمی رسد.

به نظر می رسد که جنجال رسانه ای که بعد از مسابقات المپیک علیه فوتبال به راه افتاد، بیشتر به دلیل ارزش خبری و همراهی با فضای عمومی جامعه بوده و نه از سر دلسوزی و مخالفت جدی رسانه ها با وضعیت حال حاضر فوتبال مملکت.

اکثر مدیران رسانه های خبری بعد از گذشت چند روز از المپیک لندن، دوباره همان رویه قبلی خود را ادامه دادند و یک جمله فلان بازیکن میلیاردی فلان باشگاه را به تیتر یک خود تبدیل کرده اند. این بازیکن که نه سواد و نه بنیه اعتقادی درست حسابی دارد و نه ظاهر و رفتارهای متعادل و نه حتی غیرت و همت و مهارت مناسب در رشته فوتبال، چرا باید هر روز در صفحه اول روزنامه ها و مجلات و سایت ها قرار گیرد.

کل بازیکن های فوتبال در این ده سال اخیر  با هزینه صدها میلیارد تومانی نتوانستند به اندازه حمید سوریان برای مملکت افتخار کسب کنند. اما جایگاه امثال سوریان در رسانه های ما کجا و جایگاه یک بازیکن درجه دوم فوتبال باشگاهی مملکت.

بعضی تیترهای رسانه ها در ایام افتخارآفرینی ورزشکاران در پارالمپیک

بعضی تیترهای رسانه ها در ایام افتخارآفرینی ورزشکاران در پارالمپیک

اگر بازی های والیبال، کشتی، دو و میدانی، بوکس، وزنه برداری هم لحظه به لحظه توسط رسانه های ما رصد و منعکس می شد، بالطبع این رشته ها هم می توانستند ورزشگاه ها را پر از تماشاگر کنند. اما ورزشکاران ما در رشته های غیرفوتبالی ماه ها و سال ها در رسانه ها جایگاهی ندارند مگر زمانی که به قهرمانی برسند.

ورزشکار جانباز با اخلاق غیرتمند ما که مدال طلای پارالمپیک را کسب می کند و رکورد دنیا را شکسته است را کسی نمی شناسد ولی مدل موی و لباس و ماشین فلان بازیکن فوتبال را همه می دانند. کدام یکی از این دو می توانند الگوی بهتری باشند؟

به نظر می رسد که یکی از عوامل مهم در ایجاد تبعیض و شکاف طبقاتی فوق العاده زیاد بین فوتبال و رشته های دیگر عملکرد رسانه های ماست.

بنابراین همان ضرب المثل قدیمی را برای مدیران رسانه ای بیان می کنم که یک سوزن به خودت بزن، یک جوالدوز به دیگران؛ رسانه هایی که اینقدر به این ناعدالتی انتقاد دارند باید اول از همه خودشان عدالت را رعایت کنند.

حضور ملی پوشان کشتی آزاد در ضیافت علیرضا حیدری

خبرگزاری ایرنا 2 ماه و 7 روز و 1 ساعت و 20 دقیقه قبل

درباره سيستمي كه «قهرمانان» را براي «طلا» مي‌خواهد نه خودشان/ رضا يزداني كجاست؟ 

در حالي كه بسياري از مديران پشت مدال هاي كاروان ايران در المپيك لندن پنهان شده‌اند، رضا يزداني تنهاتراز هميشه به فكر عمل جراحي روي زانوي مصدومش است.اين درحالي است كه او شانس مسلم كسب مدال طلا در كشتي آزاد بود. عكس: رضا سعيدي پور

مزداي درب و داغان قرمزرنگ، هر روز بعدازظهر، مسير «ميانملك» به سالن كشتي «كوهيخيل» را پشت سر مي‌گذاشت تا نوجواني هيكلي با اندام ورم‌كرده را به محمود اسماعيل‌پور، مربي كشتي آن منطقه تحويل دهد و از او كشتي‌گيري «مشهور» بسازد. هر روز كار پدر همين شده بود كه نوجوان را از خانه به سالن كشتي ببرد و براي خودش در راه از آرزوهايش براي پسر بگويد. «يزداني‌ها» هميشه افتخارشان بود كه فرزندان‌شان كشتي‌گيراني بزرگ باشند. چند سالي گذشت، نوجوان ساك به پشت، پياده، مسير سالن را در پيش مي‌گرفت و ديگر خبري از مزدا و پدر نبود. قدم‌هايش آرام و سنگين بود. چند وقتي مي‌شد پدر در بستر بيماري بود و هيچ‌كس را هم نمي‌شناخت، گوشه‌يي از اتاق دراز كشيده بود و لاغرتر و تكيده‌تر از هميشه شده بود. اما ميان آن بيماري مهلك و فراموشي زودرس، جمله‌يي را هر روز غروب تكرار مي‌كرد: «رضا كشتي جا نيمو؟ سره نرسيه؟»1 پدر خيلي زودتر از «ستاره» شدن «رضا» از دنيا رفت و آرزوي قهرماني‌هاي «رضا يزداني» بر دلش ماند. رضا هم آرزو به دل ماند تا قهرماني‌هايش را به «پدر» تقديم كند...



اميد اول ايران براي كسب مدال طلا در المپيك چين، سه ساعت مانده كه روي تشك حاضر شود. مربيان تيم ملي براي بالا بردن روحيه ملي‌پوش ايراني به او اجازه مي‌دهند در دهكده المپيك گردش كند و كشتي‌گير در راه، حريف گرجي خود را مي‌بيند كه در مغازه‌يي مشغول خوردن استيك است. چند لحظه‌يي صبر مي‌كند تا حريف از مغازه خارج شود، به پشت پيشخوان مي‌رود و سفارش دو استيك مي‌دهد.

اميد اول مدال طلا روي تشك هيچ حس و حالي براي مبارزه ندارد و به ‌راحتي در مقابل حريف ضعيفش ضربه فني مي‌شود. كشتي‌گيري كه حريفان خود را مثل رستم بلند مي‌كرد و بر دستانش بالا مي‌برد، حالا مغلوبه‌يي بيش نيست، يكي زير بغلش را مي‌گيرد و او را به سمت رختكن مي‌برد و چند قدمي از تشك فاصله نگرفتند كه حالش به هم مي‌خورد. غذايي كه 24 ساعت زمان لازم دارد تا هضم شود، سه ساعت قبل از مهم‌ترين بازي زندگي ملي‌پوش ايراني خورده مي‌شود و وقتي رييس فدراسيون علتش را مي‌پرسد، پاسخ مي‌گيرد: «ديدم كشتي‌گير گرجستاني خورد، من هم خوردم.» به نظرتان متخصص تغذيه كجا بود و چرا رضا يزداني در قرنطينه نرفت؟



مدال المپيك در تالار افتخاراتش خالي است، هيچ‌كدام از كشتي‌گيران آزادكار ايراني موفق نشدند طلاي المپيك لندن را ببرند و تنها رضا يزداني شانس طلا دارد. چند دقيقه قبلش مهدي تقوي هم حذف شده بود. او با وجود مصدوميت تا مرحله نيمه‌نهايي پيش رفت و اصلي‌ترين رقيبش را در مرحله دوم پشت سر گذاشت. گادسايوف اسير غيرت، تلاش و تكنيك‌هاي مثال‌زدني كشتي‌گيري شد كه هادي عامل به او لقب «پلنگ جويبار» را داده بود. در مرحله نيمه‌نهايي با اينكه كادر فني تيم ملي به دليل احساس ناراحتي در ناحيه پا از او خواستند انصراف دهد، به كشتي ادامه داد، اما در اواخر وقت اول با تشديد مصدوميت از ادامه مسابقه بازماند. او حتي قادر به راه رفتن نبود و با صندلي چرخدار و چشماني اشكبار سالن را ترك كرد در حالي كه شانس اول طلا براي وزن 96 كيلوگرم بود.



شايد هيچ‌كدام از مديران ايراني كه پشت موفقيت‌هاي ورزشكاران پنهان مي‌شوند، داستان زندگي رضا يزداني و ديگر ورزشكاران را ندانند. اصلا اهميتي هم برايشان ندارد؛ جواناني كه همه موفقيت‌هايشان مرهون تلاش «خود» و «مربيان»شان است. آنها كاري به مديريت‌ها ندارند، اصلا توجهي به ميزها و مديران چسبيده به آن ندارند. براي آنها توجه «مردم» كوچه و خيابان بس است. اگر غيرتي وجود دارد، براي مردم كشوري است كه سرگرمي‌شان همين ورزش است، براي دوستان و آشنايان است، آنها از «توجه مردمي» لذت مي‌برند و خودشان بهتر مي‌دانند تنها قهرماني‌هايشان، «توجه مديريتي» را به همراه دارد، آن هم تنها مادي است، نه بيشتر! توجه مردمي، پر از «احساس» و «انرژي» است، پر از «اشك»ها و «لبخند»ها؛ بي‌غل و غش است وقتي از خردسال تا پيرمرد «خير»ت را مي‌خواهند نه «مدال»ات را، «تن سالم»ات را آرزو مي‌كنند نه «نشان سينه»ات را؛ نگاه مردم و مديران يكي نيست وگرنه در برنامه تجليل از ورزشكاران، نامي از رضا يزداني مي‌آمد، نامي از اسماعيل‌پورها، مهدي تقوي‌ها و طلوتي‌ها و خيلي‌هاي ديگر مي‌آمد. مديران ما «عاشق» مدال‌آوران هستند، آنها «نشان»ها را دوست دارند، نه «نشانه»ها، آنها «مدال»ها را مي‌پسندند نه «انسان»ها را؛ چراكه مديران ايراني از گذشته نمي‌آموزند، چندان اهل فكر و انديشه نيستند، سامان و استقرار را چندان نمي‌پسندند چراكه سامان يافتن زحمت بسياري دارد و ترجيح داده‌اند با هيجان و اوضاع روز زندگي كنند.

همين مي‌شود كه «انسان» را به شكل «كالا» مي‌بينند؛ كالايي كه سودش مطمئنا «قهرماني» است و اضافه شدن افتخار در كارنامه «مديران». ديگر ارزش انساني جايي در «نگاه» مديران ندارد وگرنه تلاش‌هاي «شگفت‌انگيز» رضا يزداني روي تشك، تفاوت‌هاي فراواني با اشك‌هاي سعيد عبدولي روي همان تشك دارد. اولي از «توانستن»ها روي ويلچر اشك ريخت و دومي از «نتوانستن»ها روي تشك گريست. چرا از دومي در حد «طلايي»ها تجليل شد و از اولي نامي هم برده نشد؟ اين نگاه جز «جوگير»ي و همراه با موج ‌بودن نيست؟ جايزه به كنار، در اين روزها كه ورزشكاري مثل رضا يزداني «منزوي» شده، مصدوميت امانش را بريده، چرا هيچ مديري به او زنگ نمي‌زند تا جوياي وضعيتش شود؟ پاسخ البته روشن است، مديران ايراني به «سود» مي‌انديشند و امثال يزداني، حبيب اخلاقي، نوشاد عالميان، وزيري و تقوي و خيلي‌هاي ديگر فعلا «سودي» ندارند!



دوستي نوشته بود «قهرماني‌ها و موقعيت المپيك در ايران، چيزي مشابه 10 روز عزاداري محرم است. فراگير در تمام سطوح جامعه اما در زماني معين. بدون پس و پيش. انگار كه مثلا خيلي پرشكوه، المپيك هم برايمان مناسكي سراسيمه و سمبليك است. تمام كه شد از ياد مي‌رود تا دوره بعدي كه خدا كريم است.» او درست به هدف زده و در مورد «فراموشي تاريخي» مديريت در ايران مي‌نويسد. بسياري، اين سبك از نوشته‌ها را ناشي از «بدبيني» مي‌دانند و البته شايد اين نقد وارد باشد. اما وقتي مديران ايراني «جوگير» طلا مي‌شوند و مثل بسياري، «تك‌بعدي» به موضوعات مي‌نگرند، چه انتظاري مي‌توان براي توسعه داشت؟ اگر ورزشكار طلايي 200 سكه مي‌گيرد، اين حق مربي‌اش نيست كه همين ميزان بگيرد؟ چرا مديران ايراني تا اين حد اسير «روزمرگي» هستند و «پايه» و «اساس» را تضعيف مي‌كنند؟



كارشناسي براي تهيه تز دكترا در سال 1369 به چين اعزام شد و ترتيب مصاحبه‌يي با يكي از وزيران چين برايش مهيا شد. او تعريف مي‌كند در آن روز وزير چين گفت كه ما طبق برنامه‌ريزي‌هاي انجام‌شده در المپيك آتن به مقام دوم مي‌رسيم و در المپيك بعدي مطمئنا جايگاه نخست را به دست خواهيم آورد. كارشناس ايراني با حيرت به خبرنگار مي‌گويد وقتي چين در المپيك قبلي و المپيك لندن قهرمان شد، ياد حرف آن‌روزشان افتادم كه در آتن به مقام دوم رسيدند و حالا هم قهرمان هستند. «تفاوت» مديريت‌ها در جهان اين‌گونه مشخص مي‌شود.



اين سرنوشت محتوم ساختاري است كه از نفت ارتزاق مي‌كند؛ كشورهايي كه توليد ناخالص ملي آنها آنقدر زير كسر توليد نفت قرار دارد كه مجالي براي «عبرت» از گذشته نمي‌گذارد. دقيقا همه‌چيز به فرهنگ بازمي‌گردد؛ فرهنگي كه «منافع شخصي» را بر «منافع ملي» ترجيح مي‌دهد. دقيقا همان حرفي كه مهران مديري درباره برنامه‌هاي طنز تلويزيوني مي‌زند كه تهيه‌كنندگانش «دوست دارند خيلي زود پولدار شوند، ويلا در شمال بخرند و پول كلاني نصيب‌شان شود». دقيقا به همان مديري مربوط مي‌شود كه وقتي متوجه مي‌شود 300 ميليارد تومان هر سال در فوتبال هزينه مي‌شود، از قرارداد بازيكنان مبلغي براي خودش كنار مي‌گذارد. اين دقيقا به فرهنگي بازمي‌گردد كه با گذشت زمان به «رويه» تبديل شده است و مديران به جاي آنكه به «آينده» بينديشند، «حال» را حفظ مي‌كنند. وقتي امنيت شغلي در سيستمي تضمين نشود، مديريت‌ها نه بر اساس عملكرد بلكه بر اساس روابط و سياسي‌كاري‌ها باشد، بازخوردش سيستمي ناپايدار خواهد بود كه مديرانش نه‌تنها از گذشته عبرت نمي‌گيرند بلكه با تكرار اشتباهات، به دنبال راهي براي ادامه مديريت‌شان هستند. ديگر چه تفاوتي دارد كه دوران سيدمحمد خاتمي باشد يا محمود احمدي‌نژاد؟! در دوره اولي رييس سازمان و رييس كميته ملي المپيك به جان هم مي‌افتند و كرسي بسيار مهمي را فداي تصميمات «غيركارشناسي» مي‌كنند و در دوره دومي محمد علي‌آبادي و علي سعيدلو، نيروهاي پياده‌نظام‌شان را به جان هم مي‌اندازند تا از در ورودي رياست‌شان محافظت كنند، گويي اينجا كارگاه ساختماني است! حالا هم كه علي‌آبادي و عباسي ورزش ايران را دچار چالشي تاريخي كرده‌اند و IOC ورزش ايران را در آستانه «تعليق» قرار داده است. فرهنگ هميشه همين بوده است...



اين روزها شاهديم مديران ايراني پشت اين موفقيت‌ها سينه سپر كرده‌اند و فخرفروشي مي‌كنند. آيا وجود قهرمانان در ورزش نشانه پيشرفت ورزش و عملكرد مديران است؟ مطمئنا خير! «محمد نصيري» زماني قهرمان سبك‌وزن وزنه‌برداري بود و اگر به بريده‌جرايد آن زمان مراجعه كنيد، مي‌بينيد كه آن روزها اعلام مي‌شد امكان ندارد در سنگين‌وزن قهرمان بدهيم. اما حالا مي‌بينيم كه در سنگين‌وزن رقيبي نداريم و در سبك‌وزن شانس بسيار كمي داريم. پزشكان ايراني شناخته‌شده‌يي در سطح جهان فعاليت مي‌كنند كه «افتخار»مان هستند اما آيا اين پيشرفت‌ها از سيستم ايران بود؟ خير! آنها بر اساس قابليت‌هاي خودشان رشد كردند و مطمئنا كسب مدال‌ها هم حاصل تلاش خود ورزشكاران است نه برنامه‌ريزي‌ها و مديريت‌ها! يك روز جلال كشميري «ستاره» مي‌شود و امروز هم «احسان حدادي»...عمده مشكل توسعه‌نيافتگي‌مان در «افكار» نيست، بلكه در شخصيت «پرورش‌نيافته»مان است. مشكل ما چگونگي تبديل «فكر» به «عمل» است. مشكل ما ناتواني در ساختن «سيستم» است. در جامعه‌يي كه افراد اينقدر نسبت به يكديگر «دافعه» دارند، نمي‌توان سيستم اجتماعي ساخت و براي همين امثال رضا يزداني بايد با «درد» خودشان تنها باشند، مديران منتظر «جرقه»يي تازه براي «ستاره»ها باشند و «ما» هم همچنان بنويسيم...

نگاهی به عملکرد تیم ملی کشتی آزاد در المپیک 2012 لندن

مصدومیت رضا یزدانی بدبیاری ایرانی ها

وقتی قرعه و گوی هم با آزادکاران یار نبود

تلاش هیجان برانگیز و قدرتمندانه برترین و زبده ترین ورزشکاران دنیا در سی امین دوره بازی های المپیک که به میزبانی شهر لندن برگزار شد، یکشنبه شب در شرایطی خاتمه یافت که

کشتی ایران در این رقابتها صاحب 3 مدال طلا، یک مدال نقره و دو مدال برنز شد.

به گزارش روابط عمومی فدراسیون کشتی ، نتایجی که طی هشت روز پیکارهای کشتی بازی های المپیک 2012 لندن (البته بدون احتساب رقابت های دو روزه کشتی زنان که در فواصل مسابقه های دو رشته کشتی فرنگی و آزاد انجام شد) برای کشتی ایران رقم خورد، از زوایا، جنبه ها و دیدگاه های مختلف، قابل بررسی و تعمق است و طبیعا با توجه به نتایج متضاد و متفاوت دو تیم کشتی آزاد و فرنگی البته از حیث مرغوبیت و نوع مدال و نه تعداد آن، نظرات و تفکرات مختلف اهل فن و کارشناسان ورزش کشتی را در پی دارد.

اینکه تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان با دریافت 3 مدال طلا و کسب مقام قهرمانی در بازی های المپیک لندن در مقایسه با تیم ملی کشتی آزاد، نتیجه خیره کننده و موفقی گرفت، بر کسی پوشیده نیست.

برای بررسی دقیق و موشکافانه نتایج دو تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی کشورمان در بازی های المپیک 2012 لندن و رسیدن به دلایلی که ملی پوشان کشتی آزاد ما را از دسترسی به مدال های طلای المپیک باز داشت، بایستی نگاه های احساسی، عجولانه، شتابزده و غیرمنطقی را کنار گذاشت تا بتوان به پیشرفت کشتی کشورمان کمک کرد.

عملکرد بسیار درخشان مردان توانمند و ساخته و پرداخته تیم ملی کشتی فرنگی ایران با تصاحب 3 مدال طلا که می توانست با قربانی نشدن 'سعید عبد ولی' قهرمان سال 2011 جهان به 4 مدال طلا هم برسد، شرایط را از هر نظر برای کشتی گیران پرتوان و کارآمد تیم ملی کشتی آزاد ایران و کادر فنی مجرب این تیم بسیار سخت و سنگین کرد و مسوولیت بسیار سنگینی بر گرده قهرمانان و مربیان کشتی آزاد قرار گرفت، رشته ای که همیشه بیشترین تعداد مدال های ورزش ایران را از المپیک ها دریافت کرده است.

در شرایطی که از آخرین تک مدال نقره کشتی فرنگی ایران که توسط 'رحیم علی آبادی' در بازی های المپیک 1972 مونیخ بدست آمد، 40 سال گذشت تا کشتی فرنگی ایران، دیگر بار در المپیک به مدال برسد اما کشتی آزاد ایران در طول این دوره طولانی در هیچ المپیکی حتی حداقل با دسترسی به یک مدال برنز، بدون مدال نماند.

نا گفته نماند، به غیر از المپیک 1956 ملبورن که در آن کشتی آزاد ما موفق به دریافت 2 مدال طلا و 2 نقره شد و نیز همین المپیک 2012 لندن که کشتی فرنگی ما در آن به دریافت 3 مدال طلا مفتخر شد، کلا هیچ دوره از بازی های المپیک بنا به دلایل گوناگون برای کشتی ایران که همیشه جزو قدرت های ممتاز و برتر دنیا به حساب آمده، خوش یمن نبوده است.

حقیقت را باید پذیرفت که مردان پرتوان و کارآمد کشتی آزاد ایران در المپیک لندن، به سان و هم اندازه همتاهای فرنگی کار خود در کارزار المپیک لندن، مردانه و شجاعانه جنگیدند و سخت ترین و سنگین ترین کشتی های دوران قهرمانی خود را گرفتند و قدم عقب نگذاشتند.

کشتی های زیبا و شجاعانه مسعود اسماعیل پور، صادق گودرزی، احسان لشکری، رضا یزدانی و کمیل قاسمی را بایستی بار دیگر مرور کرد و دید که آنان فقط به عشق مردم و میهن خود و با انگیزه پیروزی و قهرمانی در المپیک گام روی تشک های محسور کننده ورزشگاه 'اکسل' شهر لندن گذاشتند.

جملگی آنان همچون جوانان شجاع و دلاور کشتی فرنگی ما مردانه جنگیدند و کشتی های زیبایی را در عرصه المپیک لندن به نمایش گذاشتند و در این بین کشتی گیرانی چون 'احسان لشکری' و 'کمیل قاسمی' که حتی یک بار هم در پیکارهای کشتی قهرمانی جهان نیز شرکت نکرده بودند، با تصاحب مدال برنز المپیک، به کشتی دنیا و قرار گرفتن در جمع مدعیان درجه یک وزن های 84 و 120 کیلوگرم جهان معرفی شدند.

بر این اعتقادیم که هم 'محمد بنا' و هم 'رسول خادم' که مسوولیت رهبری و هدایت ملی پوشان کشتی فرنگی و آزاد ایران و کادر فنی دو تیم را در المپیک لندن برعهده داشتند، از دانش، فهم، شعور، درایت و توانایی بسیار بالایی در کشتی برخوردارند و جزو بهترین مربیان و تئوریسین های کشتی دنیا به حساب می آیند، با این تفاوت که محمد بنا هشت سال زودتر کار خود را به صورت زیربنایی در تیم ملی کشتی فرنگی ایران شروع کرد اما رسول خادم فقط هفت ماه است کار مسوولیت فنی کشتی آزاد را برعهده گرفته است، اگر رسول خادم حداقل دو سال پیش تیم ملی کشتی آزاد ایران را تحویل می گرفت، شاید اکنون شرایط برای تیم ملی کشتی آزاد ایران در المپیک لندن فرق می کرد و این تیم همانند کشتی فرنگی ما نتیجه می گرفت.

در المپیک لندن، نحوه زیرگیری های کشتی گیران آزاد ما از هر دو پای حریفان کاملا با گذشته فرق کرده بود و کشتی گیران ما با زیرگیری های یک خم و دو خم و زیرهای انفجاری، زیر سر رو، زیر از مچ پا و زیر از بغل به راحتی به پاهای حریفان رسیده و کشتی های تهاجمی و کاملا ایرانی را که مبتنی بر همین گونه زیرگیری هاست، بارها به نمایش گذاشتند.

در بین هفت کشتی گیر تیم کشتی آزاد ما به استثناء 'حسن رحیمی' و 'مهدی تقوی' که از تقوی به دلیل در اختیار داشتن دو مدال طلای جهان از او انتظار بسیاری می رفت، در بقیه نفرات عنصر جنگندگی و میل پیروز شدن در مقابل حریفان کاملا مشهود بود.

در واقع حضور کوتاه مدت 'رسول خادم' (حدود هت ماه) در راس کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد ایران، تاثیر خود را گذاشته بود، قرعه های دشوار و کشتی گرفتن با حریفان سرسخت، بویژه در دورهای اول و دوم یکی دیگر از موانع رسیدن به موفقیت های بیشتر کشتی گیران آزادکار ما بود.

مساله ای به نام قرعه مناسب برای همه کشتی گیران و تیم های دنیا بسیار دلچسب و دوست داشتنی است و همه قهرمانان کشتی آزاد و فرنگی دنیا می خواهند که با قرعه های خوب و مناسب که راه رسیدن آنها را به دیدار نهایی هموار کنند، روبرو شوند و این مساله ای کاملا طبیعی است و نقطه ضعف برای هیچ کشتی گیری به حساب نمی آید.

اما در المپیک لندن، قرعه برای هیچ یک از کشتی گیران آزادکار ما حتی برای  'احسان لشکری' و 'کمیل قاسمی' که با مدال، صحنه المپیک را ترک کردند، روی خوش نشان نداد.

حتی برداشتن 'گوی' در قانون 'کلینچ' برای گرفتن خم حریف در شرایط مساوی اصلا به سود کشتی گیران ایرانی نبود و با برداشتن هر گوی، قرعه خم گیری که مساوی با خاک شدن و امتیاز از دست دادن است، به نفع رقبای کشتی گیران ما تمام شد که همه اینها دلالت بر خوش یمن نبودن کشتی ما در المپیک ها دارد!

در تمام کشتی های انجام شده و در قانون 'کلینچ' حتی یک 'گوی' از داخل کیسه رییسان تشک به نفع کشتی گیران ما در نیامد که واقعا جای تعجب دارد!

'رضا یزدانی' امید نخست تیم ملی کشتی آزاد ایران برای تصاحب مدال طلای بازی های المپیک لندن که کشتی های بسیار سختی با 'عبدالسلام گادیسوف اف' از روسیه و 'ماگومد موسی اف' از قرقیزستان گرفت، در مرحله نیمه نهایی مقابل 'والری آندریتسف' کشتی گیر اوکراینی به شدت مصدوم شد و نتوانست تا پای فینال پیش بیاید و روانه بیمارستان شد که فقط می توان آن را بدبیاری بزرگی برای تیم ایران تلقی کرد.

مساله دیگری که باید به آن اشاره کرد، پیشرفت و رونق کشتی آزاد در دنیا است که این مساله سوای تیم روسیه در بین تیم های کشورهای روسی زبان (اقمار روسیه) از جمله جمهوری آذربایجان، گرجستان، اوکراین، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان، بلاروس و ... کاملا مشهود و ملموس بود و نشان داد که این کشورها در کنار قدرت بزرگی به نام ایران، کشتی دنیا را همچنان سرپا و سرزنده و شاداب نگه داشته اند که جای خوشحالی است.

المپیک لندن همچنین نشان داد کشورهای دیگری همچون آمریکا، ژاپن، ترکیه، کره شمالی، کوبا و آلمان که از اریکه قدرت فرو افتاده بودند، بار دیگر خود را بازیافته و در بین تیم های خوب دنیا جای گرفته اند که البته باید در کنار این کشورها، نام هندوستان را هم اضافه کرد و نباید به سادگی از کنار نام کشتی گیران هندی گذشت

تنها عكسي كه روح المپيك را نشان ميدهد

به گزارش سرویس ورزشی جام نیوز به نقل از رجانیوز، با وجود آنکه اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران پس از درخشش خیره کننده فرنگی کاران ایران در بازی‌های المپیک و کسب نشان ارزشمند طلا شاگردان محمد بنا را مستحق توجه بیشتر دانستند و از آنها به عنوان مردان بزرگ ورزش ایران یاد کردند، خداداد عزیزی در مصاحبه‌ای تعمق برانگیز موفقیت ملی پوشان افتخارآفرین ایران در المپیک را نادیده گرفت و به بهانه دفاع از امیر قلعه نویی به محمد بنا حمله کرد!
 

پس از حمایت طیف گسترده‌ای از علاقمندان ورزش کشور از عملکرد ستودنی کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی ایران در بازی‌های المپیک 2012 لندن، و درخشش شاگردان محمد بنا در دایره طلایی که منجر به کسب 3 نشان ارزشمند طلا شد، انتقادات زیادی از بی توجهی مسئولان به رشته‌های مدال آور شد که بخش گسترده‌ای از این انتقادات دامن فوتبالی‌ها را گرفت، منتقدان با گلایه از مسئولان نسبت به بی توجهی آنها به رشته‌ها مدال آور، از ریخت و پاش مدیران فوتبالی برای جذب فوتبالیست‌های ناکام در تیم‌های لیگ برتری به شدت انتقاد کردند.
 

مقایسه رقم قرارداد برترین مربی جهان در رشته کشتی فرنگی با رقم قرارداد مربیان فوتبال ایران چون مانوئل ژوزه و امیر قلعه نویی این حقیقت را آشکار ساخت که مربیان موفق در ورزش ایران نیز قربانی عدم توجه مسئولان شده‌اند به گونه‌ای که فردی نظیر بنا یک بیستم یا یک پنجاهم قرارداد مربیان فوتبالی را دریافت می‌کنند. با روشن شدن این حقایق فشار افکارعمومی بر فوتبالی‌های بدون موفقیت در میادین بین المللی افزایش یافت تا فوتبالی‌ها برای خروج از این فشار روانی حمله به چهره های موفق ورزش کشور در بازی‌های المپیک را در دستور کار خود قرار دهند.
 

خداداد عزیزی به عنوان پیش قراول این جریان، حمله به موفق ترین چهره ورزشی کاروان ایران در بازی‌های المپیک را کلید زد تا در اوج ناباوری بهترین مربی جهان مورد هجمه سنگین مرد حاشیه ساز فوتبال ایران قرار گیرد.
 

خداد عزیزی در اظهارنظری تاسف برانگیز درباره محمد بنا گفت: «دوستان ناراحت نشوند اما مگر کشتی چقدر طرفدار دارد که اندازه فوتبال پول بگیرد؟ اینکه در کشتی و سایر رشته ها پول کمی هست، مشکل ورزش ما محسوب می‌شود نه فوتبال. متاسفانه عده ای دنبال جار و جنجال هستند و دوست دارند مدام فوتبال را محکوم کنند.»
 

وی در ادامه به بهانه دفاع از امیر قلعه نویی، مقایسه رقم قرارداد قلعه نویی با محمد بنا را یک کار بیهوده می‌داند و در این خصوص اظهار داشت: «مسابقات کشتی را در استادیوم آزادی برگزار کنید. ببینم چند نفر برای تماشا به ورزشگاه می‌آیند؟ در این که محمد بنا کارش را بلد است و بهترین مربی دنیا در رشته فرنگی محسوب می شود شکی نیست ولی هیچ جای دنیا دستمزد یک مربی کشتی را با فوتبال مقایسه نمی کنند. اصلا مقایسه قرارداد قلعه نویی و بنا منطقی نیست. این دو مربی در دو رشته مختلف فعالیت می کنند و مقایسه آنها نمی تواند ملاک درستی باشد. هر رشته ای به همان اندازه که طرفدار دارد تبلیغات دارد و به همان اندازه باید پول در آن هزینه شود. فوتبال پربیننده ترین ورزش در دنیا است. شک نکنید اگر همزمان با المپیک مسابقات جام جهانی برگزار شود کسی المپیک را نگاه نمی کند. جز یکی دو رشته مثل دو 100 متر که طرفداران زیادی دارد.»
 

البته از این اظهارات نباید تعجب کرد. اگر خداداد عزیزی از محمد بنا و شاگردان افتخارآفرینش که با نشان‌های ارزشمند طلا خود زمینه موفقیت بزرگ ورزش ایران را به وجود آوردند حمایت می‌کرد باید از رفتار وی تعجب می‌کردیم چون طبیعی است که یک فوتبالی باید از ورزش مورد علاقه اش حمایت کند و این مسئولان ورزش هستند که باید حمایت خود را از ورزش های مدال آور اعلام کنند.

 مسابقات قهرمانی کشتی نوجوانان جهان در سالن حیدر علی اف برگزار شد.

گاتسالوف دارنده 5طلای جهان و المپیک

پلنگ جویبار

سایتیف دارنده9طلا جهان والمپیک

 مربی تیم ملی کشتی فرنگی ضمن گلایه از پاداش‌های مربیان المپیکی گفت: تیم ایران در شرایطی با کسب سه مدال طلا موفق به قهرمانی در بازی‌های المپیک 2012 لندن شد که مربیانش روزی 27 هزار تومان حقوق می‌گرفتند!

پس از اهدای جوایز وزارت ورزش به مربیان المپیکی و نارضایتی مربیان تیم‌های ملی کشتی و وزنه برداری از پاداش‌های به زعم آنها سئوال برانگیز و توهین آمیز مسئولان، پرونده پیشنهادات کشورهای رقیب برای جذب این مربیان ناراضی نیز دوباره باز شد! 

به گزارش مهر، درست در روزهایی که تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی و همچنین وزنه برداران کشورمان مشغول مدال‌آوری در المپیک 2012 لندن و ارتقای جایگاه ورزش کشورمان در رنگینگ بین المللی بودند، بسیاری از کشورهای رقیب و صاحب نام این دو رشته بیکار نماندند و بارها به مربیان ما پیشنهاد همکاری دادند.

این پیشنهادات به انواع مختلف و با جدیت واسطه‌هایی داخلی و خارجی صورت می‌گرفت که مدام در محل برگزاری رقابت‌های کشتی و وزنه برداری حضور داشتند و مربیان ما را به ادامه فعالیت در کشورهای مورد نظرشان ترغیب می‌کردند.

جالب آنکه سهم کشتی فرنگی در این میان بیشتر از دیگر رشته‌ها بود و کشورهای مختلفی همچون آذربایجان و ترکیه بارها به صورت جداگانه از مربیان تیم ملی کشتی فرنگی ایران خواستند تا پس از پایان بازی‌های المپیک 2012 لندن به پیشنهادات وسوسه انگیز آنان نیز بیاندیشند!

هر چند در آن زمان عرق ملی و تعصب به برخی مسائل ورزشی، مانع از پاسخ مثبت مربیان ورزشی کشورمان به پیشنهادات چشمگیر کشورهای رقیب شد اما مراسم تجلیل از قهرمانان و مدال‌آوران المپیکی و متعاقب آن پاداش‌های ناچیز و تحقیرآمیز وزارت ورزش به مربیان باعث شد این پرونده دوباره باز شود و مربیان المپیکی کشورمان کم کم به فکر آینده کاری خود بیافتند!

جالب آنکه هیچکدام از مربیان ناراضی کشتی و وزنه برداری نیز پس از برخورد اخیر متولیان ورزش کشور و تخصیص پاداش‌های مذکور، مسئله پیشنهادات خارجی را تکذیب نمی‌کنند و برخی از آنان حتی از بررسی مجدد این پیشنهادات خبر می‌دهند.

تعدادی از مربیان تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی و همچنین برخی مربیان تیم ملی وزنه برداری پس از پایان مراسم تجلیل از قهرمانان و مدال‌آوران المپیک 2012 لندن به میزان پاداش‌های 20 سکه‌ای خود نسبت پاداش‌های 100 تا 200 سکه‌ای ورزشکاران اعتراض کرده و آن را توهینی به جامعه مربیان خواندند.

پس از ۲۵ سال؛ آغاز مذاکرات برای فعاليت کشتی دختران در ايران

مسابقه کشتی زنان در المپیک لندن بین قزاقستان و چین

به گزارش روابط عمومی هیئت کشتی و بنا به اعلام سایت فدراسیون کشتی ، برنامه نهایی مسابقات کشتی قهرمانی کشور و رقابتهای بین المللی داخلی به شرح ذیل اعلام شد

1-مسابقات کشتی فرنگی نونهالان قهرمانی کشور (2 لغایت 3 شهریورماه) .

2-مسابقات کشتی آزاد نونهالان قهرمانی کشور (9 لغایت 10 شهریورماه ) .

3-مسابقات بین المللی کشتی آزاد روز جهانی کودک (21 لغایت 22 آذر ماه).

4-مسابقات بین المللی کشتی فرنگی روز جهانی کودک (23 لغایت 24 آذرماه).

5-مسابقات بین المللی کشتی آزاد جام بین المللی شاهد (28 لغایت 29 آذرماه) .

6-مسابقات بین المللی کشتی فرنگی بین المللی شاهد (30 آذر لغایت یکم دی ماه) .

7-مسابقات کشتی فرنگی نوجوانان قهرمانی کشور (28 لغایت 29 دی ماه).

8-مسابقات کشتی آزاد نوجوانان قهرمانی کشور (5 لغایت 6 بهمن ماه) .

9-مسابقات کشتی فرنگی جوانان قهرمانی کشور (12 لغایت 13 بهمن ماه).

10-مسابقات بین المللی کشتی فرنگی یادگار امام (ره) (19 لغایت 20 بهمن ماه).

11-مسابقات کشتی آزاد جوانان قهرمانی کشور  (26 لغایت 27 بهمن ماه).

12-مسابقات جام جهانی کشتی فرنگی (یکم تا 2 اسفندماه).

13-مسابقات جام جهانی کشتی آزاد (3 تا 4 اسفندماه).

14-مسابقات کشتی فرنگی بزرگسالان قهرمانی کشور (19 لغایت 20 اسفندماه).

15-مسابقات کشتی آزاد بزرگسالان قهرمانی کشور (26 لغایت 27 اسفندماه).

16-مسابقات کشتی آزاد بین المللی جام جهان پهلوان تختی (19 لغایت 20 اردیبهشت ماه 1392) .

رمز موفقیت محمد بنا در گفتگو با اهالی کشتی           سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران با عملکردی که در سی امین دوره بازی های المپیک داشت و تیمش سه مدال طلا را به ایرانی ها تقدیم کرد، حالا به مرد ماندگار ورزش ایران تبدیل شده است. اما به راستی رمز موفقیت محمد بنا چیست؟

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران با عملکردی که در سی امین دوره بازی های المپیک داشت و تیمش سه مدال طلا را به ایرانی ها تقدیم کرد، حالا به مرد ماندگار ورزش ایران تبدیل شده است. اما به راستی رمز موفقیت محمد بنا چیست؟   به گزارش خبرنگار مهر، محمد بنا کارنامه چندان درخشان و پرمدالی در زمان ملی پوش بودن خود ندارد و هر آنچه که او را بیش از هر چیز بر سر زبان ها انداخت، توانمندی ذاتی و کاریزمای مربیگری او بود. همان چیزی که بسیاری از مربیان کنونی کشتی ما فاقد آن هستند و هیچگاه نمی توانند سیر صعودی موفقیت های خود را همانند محمد بنا طی کنند.   بنا چگونه آمد؟ محمد بنا در زمان ریاست محمدرضا طالقانی در فدراسیون کشتی و قبل از رقابت های جهانی سال ۲۰۰۳ رسما وارد عرصه مربیگری شد و کار خود را از رده جوانان آغاز کرد. او در همین رده توانست تحول چشمگیری در کشتی فرنگی بوجود آورد و به عنوان یک مربی سنت شکن و نوآور عمل کند.   مثلا او هیچگاه به رقابت های انتخابی صرف اعتقاد نداشت و می گفت بهترین نفرات من برای افتخارآفرینی در کشاکش تمرینات اردوهای آماده سازی پیدا می شوند نه رقابت های انتخابی و حذفی! البته با وجود تمام انتقاداتی که از او می شد، توانست حرف خود را در عمل نیز به کرسی بنشاند و در نهایت با معرفی چندین قهرمان جوان در میادین آسیایی و جهانی ادعای خود را اثبات کند.   این مربی سنت شکن با موفقیت های چشمگیرش به سرعت جای خود را در تیم ملی بزرگسالان پیدا کرد و توانست در کنار برخی از ستاره های تیمش که اتفاقا بدون حضور در رقابت های انتخابی در ترکیب تیم ملی قرار گرفته بودند در چندین دوره رقابت های جهانی بدرخشد.   یزدانی خرم او را برکنار کرد! به هر حال سال های موفقیت نسبی محمد بنا تا اوایل سال ۲۰۰۷ و پیش از بازی های المپیک ۲۰۰۸ پکن ادامه داشت تا اینکه محمدرضا یزدانی خرم، رئیس وقت فدراسیون کشتی طبق گفته برخی مشاوران خود تصمیم بر کنار گذاشتن محمد بنا گرفت! تصمیمی غلط که نخستین ضربه مهلک آن با ناکامی در المپیک ۲۰۰۸ پکن به پیکره کشتی فرنگی ایران وارد آمد و یکی از بدترین نتایج تاریخ کشتی ایران را رقم زد.   سیاه ترین روزهای زندگی بنا محمد بنا خود در این مورد می گوید: فقط ۱۸ ماه از عرصه کشتی دور بودم اما آن روزها جزو سیاه ترین و تلخ ترین روزهای زندگی من بود. سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ به دلیل برخی اختلاف نظرات با متولیان فدراسیون از عرصه اجرایی کشتی دور ماندم ولی باز هم دورادور حرص و جوش کشتی را می خوردم و با غم و شادی آن همراه بودم. روزهای واقعا تلخی بود؛ روزهایی که اگر "رشید محمدزاده" سرمربی تیم نوجوانان به دادم نرسیده بود، هیچ معلوم نبود اکنون کجای کشتی ایران بودم و چه کار می کردم!   آغاز روزهای ماندگاری بعد از ناکامی کشتی ایران در المپیک ۲۰۰۸ پکن و افزایش حجم انتقادات از عملکرد فدراسیون کشتی، یزدانی خرم هم ترجیح داد بر خلاف مشورت های غلطی که به او داده شده بود، دوباره از محمد بنا دعوت به کار کند. حضور دوباره این مربی خارق العاده نیز مجددا با کسب موفقیت های بزرگی در رقابت های جهانی ۲۰۰۹ هرنینگ دانمارک، ۲۰۱۰ مسکو و ۲۰۱۱ استانبول همراه شد و با بزرگ ترین موفقیت کشتی فرنگی ایران در المپیک ۲۰۱۲ لندن به اوج خود رسید.   همین فراز و نشیب ها بود که توانست نام محمد بنا و کشتی فرنگی ایران را در طلایی ترین بخش تاریخ ورزشی کشورمان هک کرده و او را به عنوان معمار کشتی ایران به جهانیان معرفی کند. اما به راستی رمز موفقیت محمد بنا و به بار نشستن تئوری های گاها عجیب و غریب او چیست؟   آیا او حمایت و امکانات بیشتری نسبت به دیگر مربیان کنونی کشورمان در اختیار داشته و یا استقلال کاری و سنت شکنی دلیل توفیق این مربی شده؟ گروه ورزشی خبرگزاری مهر برای رسیدن به پاسخ این پرسش ها با برخی اهالی کشتی گفتگو کرده است.   برزگر: بنا از همه چیز خود گذشت منصور برزگر، مرد سرد و گرم چشیده کشتی ایران که سال ها در کسوت سرمربی، چندین میدان جهانی و المپیک را تجربه کرده، معتقد است بزرگترین رمز موفقیت محمد بنا، پای کار بودن این مربی است: محمد بنا هفت سال بطور مستمر با حضور در خانه کشتی بر تمرینات تیم های جوانان و بزرگسالان نظارت داشت و به قول معروف همواره پای کار بود. او در این سال ها بر خلاف بسیاری از مربیان دیگر از همه چیز خود گذشت و زحمات زیادی کشید تا به این موفقیت ها برسد.   برزگر در پاسخ به این سئوال که "آیا می توان محمد بنا را یک مربی سنت شکن و استقلال طلب خواند؟"، گفت: عدم برگزاری رقابت های انتخابی و انتصاب ملی پوشان از سوی محمد بنا، اتفاقی بود که در عین حاشیه سازی و خطرناک بودن، به خوبی جواب داد و به بار نشست.   وی ادامه داد: البته من این اقدام او را تایید نمی کنم، چرا که فرصت قهرمانی باید بطور آزادانه در اختیار تمامی مدعیان باشد و همواره فکر ساختن و پرداختن نفرات بعدی تیم ملی را نیز کرد ولی محمد بنا این کار را به خوبی انجام داد و در نهایت نیز به نتیجه ای که می خواست رسید.   برزگر خاطرنشان کرد: به هیچ عنوان منکر زحمات بی شائبه و شبانه روزی او نیستم اما تنها انتقاد من به کار این مربی بزرگ و موفق، همین عدم برگزاری رقابت های انتخابی است. ما باید از روس ها و آمریکایی ها بیاموزیم که بهترین نفرات خود را نیز به میدان انتخابی می فرستند تا شانس و فرصت خودنمایی برای همگان میسر شود.   محمد بنا از امروز دشمنان جدیدی دارد! سرمربی پیشین تیم ملی کشتی آزاد کشورمان در اظهارات خود به نکته جالبی اشاره کرد که به نوعی طعم هشدار را برای محمد بنا داشت: زمانی که تیم ملی با هدایت من به المپیک آتلانتا رفت، در نهایت به یک مدال طلا بسنده کرد و در عین شایستگی که می توانستیم دو یا سه مدال طلا کسب کنیم با نتیجه ای نه چندان دلچسب به ایران بازگشتیم.   وی ادامه داد: دلیل آن هم مسائل حاشیه ای و مخربی بود که به نوعی تمام برنامه ریزی های ما را به هم زد. خوشبختانه کشتی فرنگی طبق دلایلی از جمله عدم حضور قهرمانان طلایی متعدد، همواره از این حاشیه ها دور بود و محمد بنا توانست در فضایی آرام تر برنامه های خود را اجرا کند اما از این پس با قهرمانان متعددی روبه روست که می توانند در برخی اوقات اتفاقات ناخواسته ای را رقم بزنند!   برزگر ادامه داد: تجربه ثابت کرده اردوهای پرستاره که قهرمانان زیادی را در خود جای داده است، بیشتر در معرض وقوع مسائل حاشیه ای هستند. همان حاشیه هایی که کشتی آزاد سال ها از آن ضربه خورد و بارها در عین توانمندی و شایستگی با ناکامی مواجه شد.   ای پیشکسوت کشتی افزود: البته محمد بنا در کنار این مسائل باید مراقب برخی مدعیان جدید و قدیمی هدایت تیم ملی کشتی فرنگی نیز باشد، چرا که همواره بعد از موفقیت های جهانی و المپیک، مدعیان تازه ای پیدا می شوند که سعی دارند به نوعی خود را وارد سیستم و برنامه های تیم ملی کنند!   به گفته منصور برزگر مزرعه ای که تاکنون بار چندانی نداشته از خطر آفت در امان است اما آفت زمانی به مزرعه یورش می برد که بار و محصول خوبی بدست آورده و همگان در سایه آن نعمات نشسته اند!   مثلث موفقیت بنا حسن رنگرز، ملی پوش طلایی سال های پیش کشتی فرنگی و نایب رئیس کنونی فدراسیون نیز به عنوان یک صاحب نظر، نوع دیگری به این موضوع نگاه کرده و دلایل موفقیت های محمد بنا را به یک "مثلث موفقیت" تشبیه می کند: نخستین رمز موفقیت محمد بنا حضور همیشگی در کنار کشتی و کشتی گیرانش می دانم که به نوعی فعالیت توام با عشق و علاقه تبدیل شده بود.   وی ادامه داد: او سال ها خود را وقف کشتی کرد و طی مدت طولانی هم که در این عرصه بود توانست شناخت خوبی از داشته هایش پیدا کند. دومین دلیل موفقیت او نیز زمان گذاشتن برای رسیدن به آنچه که می خواست بود که در نهایت به نوعی رابطه نزدیک و زنجیره وار با شاگردان و اعضای کادر فنی اش انجامید.   عضو پیشین تیم ملی کشتی ایران خاطرنشان کرد: او توانست در این فرایند به یک ارتباط روحی و عاطفی سازنده با اعضای تیمش دست یابد که این ارتباط می توانست هر مشکلی را از پیش روی کشتی فرنگی بردارد.   وی افزود: سومین دلیل موفقیت محمد بنا را نیز می توان امنیت شغلی و همچنین حمایت رسانه ها و متولیان ورزش و فدراسیون کشتی از او دانست که در نهایت باعث شد محمد بنا برای مدت زیادی به دور از مسائل حاشیه ای در راس امور تیم ملی بماند و با اقتدار و هماهنگی به کار خود ادامه دهد.   رنگرز در خاتمه اظهاراتش به یک جمع بندی مختصر پرداخت و گفت: این سه دلیل همان سه ضلع "مثلث موفقیت" محمد بنا به حساب می آید که در راس آن موفقیت های قبلی و اخیر او قرار گرفته است. مطمئنا او با ایجاد هماهنگی بین این سه ضلع توانست به نتایج تاریخی ارزشمندی در ورزش ایران دست یابد و جاودانه شود.   او ماه ها حبس بود! در خصوص دلایل موفقیت محمد بنا و رمز کامیابی این مربی حرفه ای اظهارات متعددی مطرح شده که در نوع خود جالب و شنیدنی است اما رحیم علی آبادی به عنوان آخرین مدال آور المپیک قبل از درخشش شاگردان محمدبنا در المپیک ۲۰۱۲ لندن به نکات جالبی در این ربطه اشاره می کند: محمد بنا ماه ها با حبس کردن خود در اتاقش در خانه کشتی که بی شباهت به یک سلول انفرادی نبود از همه چیز گذشت و خود را وقف کشتی کرد.   وی ادامه داد: مطمئنا جسارت در کار و همچنین چشم پوشی از همه چیز حتی زندگی خانوادگی، کار هر کسی نیست، اما محمد بنا توانست با انجام این کار به موفقیت های بزرگ و تاریخی دست یابد. البته نباید از همراهی و زحمات مربیان و همکاران محمد بنا نیز به سادگی گذشت، چرا که در طول این سال ها بسیاری از مربیان سازنده و حتی اعضای متغیر کادر فنی نیز کمک شایانی به محمد بنا کردند تا او امروز در المپیک ۲۰۱۲ لندن به درخشش مردانش افتخار کند.   با توجه به گفته های علی آبادی می توان از خود گذشتگی محمد بنا و چشم پوشی او از برخی جنبه های مادی موجود در کشتی را به عدم حضورش در رقابت های لیگ برتر نیز تعمیم داد. محمد بنا در هیچکدام از دوره های لیگ برتر کشتی فرنگی مسئولیت تیم خاصی را قبول نکرد و در شرایطی که پیشنهادات مالی بسیار چشمگیری به او می شد از حضور به عنوان مربی یا مسئول فنی یک تیم خاص اجتناب می کرد.   او بر این باور بود که تمام فرنگی کاران حاضر در لیگ، نفرات تیم او هستند و وی می تواند با حضور در سالن مسابقات، نکات فنی و تاکتیکی را به اعضای تمامی تیم ها متذکر شود! این در حالی است که این تصمیم سازنده محمد بنا هیچگاه از سوی دیگر مربیان ملی به ویژه کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد رعایت نشد و بارها شاهد آن بودیم که حضور مربیان تیم ملی کشتی آزاد در لیگ برتر و تیمداری آنان به چه حاشیه ها و اتفاقاتی دامن زد.   ستاره های زیادی فراموش شدند علی آبادی که موفقیت اخیر شاگردان محمد بنا به طلسم ۴۰ سال ناکامی کشتی فرنگی بعد از نایب قهرمانی او در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ نیز پایان داد از برخی اقدامات محمد بنا نیز انتقاد کرد و گفت: اقدامات سازنده و قابل توجه محمد بنا بر هیچکس پوشیده نیست اما او در این راه پر فراز و نشیب، چیزهای زیادی نیز از دست داد. منظورم فراموش شدن قهرمانان متعددی نظیر داود عابدین زاده، بنی تمیم و حتی زیدوندهاست که تبعات عدم برگزاری رقابت های انتخابی باعث شد آنها هم انگیزه خود را از دست بدهند و کم کم فراموش شوند.   وی افزود: هر چند محمد بنا توانست ادعای انتصاب ملی پوشان را به بهترین شکل ممکن اثبات کند و با نفرات گزینشی خود به موفقیت های جهانی و المپیک دست یابد اما ای کاش در کنار این تصمیم به برخی مدعیان دیگر هم میدان می داد تا اینگونه صحنه را ترک نمی کردند.   افتخاراتم را مدیون بنا هستم به جرات می توان نام حمید سوریان، ستاره جاودانه کشتی فرنگی ایران و دارنده شش مدال طلای جهان و المپیک را گره خوردن با نام محمد بنا دانست، چرا که همواره بعد از یادآوری افتخارات این جوان بااخلاق کشتی فرنگی، ناخودآگاه یاد زحمات و خون دل خوردن های محمد بنا نیز می افتیم.   سوریان همواره سرتعظیم بر نخستین مربی خود یعنی "عبداله زارع" فرود آورده و از او به عنوان مربی سازنده اش یاد می کند اما هیچگاه زحمات محمد بنا را نیز در بارور شدن و قهرمانی اش فراموش نمی کند: محمد بنا نه تنها زحمات زیادی در کشتی برای من کشید، بلکه معلم اخلاق خوبی برای من و تمام اعضای تیم بوده و هست. این مسئله واقعا قابل توجه و اهمیت است و من و دیگر ملی پوشان نیز باید همیشه قدردان زحمات وی باید باشیم.   حمید سوریان در ادامه گفتگویش با خبرنگار مهر گفت: بنا به معنای واقعی یک معلم اخلاق است. او برای من فقط یک مربی نیست، چرا که تجربیات مهمی را در اختیار من قرار داد که هر کدام ارزش و جایگاه به خصوصی در زندگی شخصی و دوران قهرمانی من داشت.   ستاره بی بدیل کشتی فرنگی کشورمان در پاسخ به این سئوال که "محمد بنا چقدر در موفقیت های تیم ملی و به ویژه او نقش داشته است؟"، نیز گفت: بی شک وجود شخصی مثل محمد بنا در کنارم خیلی به من کمک کرد تا به این جایگاه برسم. او خیلی بر گردن من حق دارد و من نیز همیشه خودم را مدیون او می دانم. روحیه ای که او به من داد، مرا به این باور رساند که برای قهرمانی و اول شدن چیزی کم ندارم.   وی افزود: محمدبنا نه تنها یک مربی خوب در عرصه قهرمانی من به حساب می آید، بلکه مثل پدرم به او احترام می گذارم و همواره به گفته هایش عمل می کنم. البته این موضوع فقط در مورد من صدق نمی کرد، چرا که او برای همه بچه های تیم ملی نیز اینگونه بود.   دوباره احیا شدم سوریان به نقش غیرقابل باور محمد بنا در دوران افت و خیز او بعد از المپیک ۲۰۰۸ پکن و مواجهه با آن ناکامی فراموش نشدنی هم اشاره کرد و گفت: هیچگاه فراموش نمی کنم که بعد از اتفاقات المیپک ۲۰۰۸ پکن تصمیم گرفتم کشتی را کنار بگذارم اما بنا به خوبی کمکم کرد و مرا دوباره به دنیای قهرمانی کشتی برگرداند.   سوریان ادامه داد: آن زمان من واقعا ناامید و مایوس بودم و دیگر قصد نداشتم روی تشک بیایم اما محمد بنا مدام به خانه ما می آمد و در نهایت با صحبت های پدرانه اش مرا قانع کرد تا بمانم و دوباره شروع کنم. البته او بعد از بازگشت هم برای من زحمات بسیاری کشید که نتیجه آن زحمات نیز کسب سه مدال طلای در رقابت های جهانی ۲۰۰۹ دانمارک، ۲۰۱۰ مسکو و ۲۰۱۱ استانبول بود. البته این پایان زحمات محمد بنا نبود و من موفق شدم در بازی های المپیک ۲۰۱۲ لندن هم با کسب یک مدال طلای ارزشمند به آنچه که آرزویش را داشتم برسم.   شاید بتوان با توجه به اظهارات فوق به گوشه ای از دلایل موفقیت آقای خاص کشتی ایران اشاره کرد اما آنچه مسلم است او توانست به چنان افتخاری نایل آید که تاریخ ورزش ایران تاکنون به خود ندیده بود. افتخاری بزرگ که باعث شد بسیاری از رشته های مختلف ورزشی نیز بعد از بازی های المپیک ۲۰۱۲ لندن، آرزوی داشتن یک محمد بنای دیگر در راس امور خود را کنند و همیشه افسوس نداشتنش را بخورند!   در خاتمه این گزارش خالی از لطف نیست به گفته خود محمد بنا اشاره کنیم که شاید رمز اصلی موفقیت او نیز در همین جملات پنهان شده باشد: " دوست دارم رابطه پدر و فرزندی بین من و کشتی گیرانم وجود داشته باشد. وقتی یک کشتی گیر با چشم پدر به من نگاه کند، پذیرش یکسری شرایط و سختی ها نیز برای او قابل قبول تر است."

صادق گودرزی: بهترین افتخارمان این است که همین راه را ادامه بدهیم

صادق گودرزی کشتی گیر وزن 74 کیلوگرم کشورمان و برنده مدال نقره این وزن در المپیک لندن، اعلام کرد که همچنان قصد دارد با دو بنده تیم ملی کشتی آزاد در میادین بین المللی برای جمهوری اسلامی ایران افتخار آفرینی کند.

به گزارش روابط عمومی فدراسیون کشتی صادق گودرزی، در مورد سخنان دیروز خود درباره کناره گیری از تیم ملی کشتی، گفت: آنچه که دیروز در این باره گفتم در واکنش به عدم

رسیدگی به مسائل و مشکلات ما بود.

وی توضیح داد: واقعیت این است که به اندازه زحماتی که کشتی گیران می کشند به آنان رسیدگی نمی شود و توقعات زیادی از کشتی گیران از جمله در زمینه کسب مدال طلا وجود دارد ولی به اندازه این توقعات به مسائل آنان توجه نمی شود.

دارنده مدال نقره المپیک اظهارداشت:  قطعا ما که تمام زندگی مان را برای کشتی گذاشته ایم، بهترین افتخارمان این است که همین راه را ادامه بدهیم.

دارنده دو مدال نقره جهان در خصوص اختصاص 150 سکه طلا به برندگان مدال نقره المپیک گفت: همانگونه که می دانید با پول این سکه ها حتی در شهرستان هم نمی توان خانه خرید در حالی که بیشتر قهرمانان ما به خاطر وجود امکانات بهتر ورزشی و تمرینی مجبورند در تهران زندگی کنند. بنابراین باید این ورزشکاران حداقل امکانات لازم را برای زندگی حرفه ای خود داشته باشند.

ملی پوش وزن 74 کیلوگرم کشتی آزاد کشورمان افزود: من همه تلاشم را در بازیهای المپیک انجام دادم تا با گرفتن مدال طلا برای کشورم افتخار آفرینی کنم ولی در نهایت توانستم به مدال نقره برسم.

دارنده مدال برنز جهان اظهارداشت: من در حال حاضر 24 سال سن دارم و هنوز زمان برای پیشرفت و ادامه کشتی دارم و امیدوارم در عرصه های بعدی بتوانم مدال طلا بگیرم.

گودرزی افزود: چهار سال است که تمام وقتم را به کشتی اختصاص داده ام و از درس و زندگی افتاده ام. گلایه ما بیشتر از منظر جبران این مسائل و رسیدگی بیشتر به وضعیت ورزشکاران است.'مسئولان خودشان اطلاع دارند که ما برای کسب افتخار در میادین بین المللی و بویژه المپیک چه سختی هایی را متحمل شده ایم.

این کشتی گیر ملی پوش کشورمان در ادامه این مصاحبه در پاسخ به سوالی در مورد کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد گفت: به نظر من رسول خادم بزرگترین، لایق ترین و بااخلاق ترین کشتی گیر دنیا است و از اینکه وی سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد را پذیرفته است، بسیار خوشحالیم و افتخار می کنیم که زیر نظر وی کار کنیم. من خودم شخصا جزو شاگردان کوچک آقای خادم هستم و به این موضوع هم افتخار می کنم.

قاسمی: توان شکست دادن تایمازوف را داشتم

تهران - نفر سوم مسابقات کشتی آزاد المپیک لندن، گفت: توان پیروزی در دیدار مقابل تایمازوف را داشتم اما بدشانسی مانع از رسیدن به این مهم شد.

ˈ کمیل قاسمی ˈ بامداد سه شنبه پس از بازگشت از مسابقات المپیک 2012 لندن به ایرنا، گفت: المپیک میدان بسیار سختی بود اما با لطف خدا توانستم مدال برنز را بدست بیاورم.

وی ادامه داد: کشتی سنگین وزن بسیار دشوار است و همانطور که دیدید بهترین نفرات دنیا در وزن من حضور داشتند واکثر آنها کشتی گرفتم

نفر سوم مسابقات کشتی آزاد المپیک لندن در خصوص دیدارش با تایمازوف، گفت: آرتو تایمازوف کشتی گیر بی نظیری است که این بار نیز قهرمان المپیک شد و نیازی به تعریف من ندارد و کشتی گرفتن با او بسیار دشوار است.

وی تصریح کرد: فکر می کنم در این دیدار بسیار خوب کشتی گرفتم و اگر در کلینچ خوش شانس بودم می توانستم او را هم از پیش رو بردارم که شانس با من یار نبود.

وی اظهار داشت: شانس صعود به فینال را داشتم و افسوس که در دیدار مقابل تایمازوف تا این حد بدشانس بودم اما این هم قسمتی از ورزش است.

قاسمی در پایان خاطرنشان کرد: باید از رسول خادم تشکر کنم که تمام تلاش خود را برای ما کرد و تیمی آماده را راهی مسابقات المپیک 2012 لندن کرد.

                                       

رضا یزدانی
اطلاعات شخصی
نام کامل	رضا محمد علی یزدانی[۱]
لقب(ها)	پلنگ جویبار
ملیت	ایران
قومیت	مازندرانی
زادهٔ	۳ شهریور ۱۳۶۳ (۲۷ سال)[۱] جویبار، مازندران، ایران
محل اقامت	جویبار، مازندران، ایران
حرفه	ورزشکار[۱]
سال‌های فعالیت	از یازده سالگی تاکنون[۱]
قد	۱٫۸۲سانتی‌متر[۱]
وزن	۹۶ کیلوگرم (۲۱۲ پوند)[۱]
ورزشی
کشور	ایران
ورزش	کشتی آزاد
رویداد(ها)	۹۶ کیلوگرم
باشگاه	خونه به خونه بابل[۱]
مربی	[۱]
دستاوردها و عنوان‌ها
فینال‌های جهانی	استامبول۲۰۱۱
رکورد مدال[نهفتن] شرکت‌کنندهٔ کشور  ایران کشتی آزاد مردان مسابقات جهانی طلا استامبول ۲۰۱۱ ۹۶ ک‌گ برنز ۸۴ ک‌گ برنز ۸۴ ک‌گ بازی‌های آسیایی طلا ۲۰۰۶ دوحه ۸۴ ک‌گ طلا ۲۰۱۰ گوانگ‌ژو ۹۶ ک‌گ مسابقات قهرمانی آسیا طلا ۹۶ ک‌گ

رضا یزدانی ملقب به پلنگ جویبار^[۲][۱] (زاده ۳ شهریور ۱۳۶۳ در جویبار، استان مازندران) کشتی‌گیر ایرانی است.^[۳] یزدانی در مسابقات جهانی کشتی ۲۰۱۱ در وزن ۹۶ کیلوگرم توانست مدال طلا را کسب کند.^[۴]

ورود به کشتی

وی به خاطر علاقه زیاد پدرش به کشتی، این ورزش را انتخاب نمود و از سال ۱۳۷۵، وقتی که یازده ساله بود^[۱] شروع به کار کرد. اولین مربی وی، محمود اسماعیل‌پور بوده‌است. وی هچنین در سال ۱۳۸۳ به عضویت تیم ملی کشتی درآمد.^[۵]

مسابقات

یزدانی در وزن ۸۴ کیلوگرم کشتی آزاد در مسابقات المپیک پکن شرکت کرد.^[۶][۷] وی در مسابقات سال۲۰۰۶ گوانگ‌ژو چین به مقام سومی جهان رسید. همچنین در مسابقات سال ۲۰۰۷ باکو آذربایجان نیز برنز گرفت.^[۸]

یزدانی در مسابقات کشتی قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۰ با پیروزی بر کشتی‌گیر قزاقستانی مدال طلای آسیا را کسب نمود.^[۹] در مسابقات المپیک ۲۰۱۲ لندن با وجود مصدومیت تا مرحله نیمه نهایی پیش رفت. در مرحله نیمه نهایی با این‌که کادر فنی تیم ملی به دلیل احساس ناراحتی در ناحیه پا از او خواستند انصراف دهد، به کشتی ادامه داد. اما در اواخر وقت اول با تشدید مصدومیت از ادامه مسابقه باز ماند. یزدانی در پی مصدومیت، قادر به راه رفتن نبود و با صندلی چرخدار سالن را ترک کرد.^[۱۰]

حاشیه‌ها

پیش از آغاز مسابقات جهانی مسکو فدراسیون کشتی نام رضا یزدانی را به دلیل مصدومیت از فهرست تیم ملی کشتی آزاد خط زد. یزدانی در مصاحبه‌ای دلیل خط خوردنش را مصدومیت ندانست و اشاره به دلایل انضباطی از جانب فدراسیون نمود. او همچنین دلیل دیگر خط خوردنش را حضور نیافتنش در تئاتر دانست.^[۱۱][۱۲]

پس از آن رضا یزدانی برای بازگشت به تیم ملی کشتی آزاد از اسفندیار رحیم‌مشائی درخواست کمک نمود.^[۱۲]

عررررروسی
حمل و ترخیص خرده بار از چین
حمل و ترخیص چین
جلو پنجره اسپرت
سفارش آنلاین قلیون

آرشيو پيوندهاي روزانه